Armored Saint - 'Released' (official audio)
Aren't you
waitin' for me to take command
Well listen
Woman
I would if I could make me stand
Don't you
Think I
Feel so downright low
To think I'm nude with you
And can't even make the show
Ooh she waits for me
With open knees
At last
I find
That I am ready to go
Impatient
She lies there
With an anxious hole
I last
And last
For two hours straight
But I can't
Seem to
Release this tired prostate
First it wouldn't salute
And now it wont shoot
Release me
waitin' for me to take command
Well listen
Woman
I would if I could make me stand
Don't you
Think I
Feel so downright low
To think I'm nude with you
And can't even make the show
Ooh she waits for me
With open knees
At last
I find
That I am ready to go
Impatient
She lies there
With an anxious hole
I last
And last
For two hours straight
But I can't
Seem to
Release this tired prostate
First it wouldn't salute
And now it wont shoot
Release me
Το "March of the Saint" προειδοποίησε. Το "Delirious Nomad" πραγματοποίησε την απειλή. Ο δεύτερος δίσκος των "Αγίων" (πρωτοκυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1985) ως προέκταση και φυσική συνέχεια του "March of the Saint" (έναν χρόνο πριν) είναι ο ορισμός του κλασικού heavy metal ως ύφος, ήχος, στυλ, image.
Όγκος και μελωδία σε μία εύθραυστη ισορροπία, καταιγιστικοί ρυθμοί παντρεύονται με εκπληκτικά ακουστικά μέρη (αχ! αυτό το Aftermath), περίεργες μελωδίες "σκάνε" από το πουθενά, rhythm και leads που σκοτώνουν, θριαμβικά μουσικά θέματα, εμβατηριακές εξάρσεις, παιάνες για τους πολεμιστές του δρόμου, εξαιρετική απόδοση, χημεία, άριστος ήχος.
Ειδική μνεία στην εκπληκτική φωνή του John Bush. Πλάι του ο Joey Vera (όποιος progster δεν τον ξέρει... αποβολή και αύριο με τον κηδεμόνα του), ο David Pritchard (κρίμα που έπρεπε να πεθάνει από λευχαιμία για να εκτιμηθεί το ταλέντο του) και οι Phil - Gonzo Sandoval σε ρυθμική κιθάρα (σε δύο τραγούδια) και τύμπανα αντίστοιχα.
Ο δίσκος γνώρισε αρκετές επανακυκλοφορίες με πλέον πρόσφατη αυτήν της Metal Blade Records σε cd και βινύλιο πρόπερσι (8 Απριλίου 2022)...
Παρότι το εξώφυλλο μάλλον αποπροσανατολίζει (εγώ την πάτησα πάντως - όπως και στους Oliver Magnum).
Όγκος και μελωδία σε μία εύθραυστη ισορροπία, καταιγιστικοί ρυθμοί παντρεύονται με εκπληκτικά ακουστικά μέρη (αχ! αυτό το Aftermath), περίεργες μελωδίες "σκάνε" από το πουθενά, rhythm και leads που σκοτώνουν, θριαμβικά μουσικά θέματα, εμβατηριακές εξάρσεις, παιάνες για τους πολεμιστές του δρόμου, εξαιρετική απόδοση, χημεία, άριστος ήχος.
Ειδική μνεία στην εκπληκτική φωνή του John Bush. Πλάι του ο Joey Vera (όποιος progster δεν τον ξέρει... αποβολή και αύριο με τον κηδεμόνα του), ο David Pritchard (κρίμα που έπρεπε να πεθάνει από λευχαιμία για να εκτιμηθεί το ταλέντο του) και οι Phil - Gonzo Sandoval σε ρυθμική κιθάρα (σε δύο τραγούδια) και τύμπανα αντίστοιχα.
Ο δίσκος γνώρισε αρκετές επανακυκλοφορίες με πλέον πρόσφατη αυτήν της Metal Blade Records σε cd και βινύλιο πρόπερσι (8 Απριλίου 2022)...
Δεν υπάρχουν σχόλια