The Michael Harris Tranz-Fusion - 'Manic Depression' (Jimi Hendrix cover)
Manic depression is searching my soul
I know what I want, but I just don't know
How to, go about getting it
Feeling, sweet feeling
Drops from my Fender's fingers
Manic depression is capturing my soul
Yeah
Woman so willing, the sweet cause in vain
You make love, you break love
It's all the same
When it's, when it's over, mama
Music, sweet music
I wish I could caress, caress, caress
Manic depression is a frustrating mess
Well, I think I'll go turn myself off and go on down
All the way down
Really ain't no use in me hanging around
In your kind of scene
Music, sweet music
I wish I could caress, and kiss, kiss
Manic depression is a frustrating mess
I know what I want, but I just don't know
How to, go about getting it
Feeling, sweet feeling
Drops from my Fender's fingers
Manic depression is capturing my soul
Yeah
Woman so willing, the sweet cause in vain
You make love, you break love
It's all the same
When it's, when it's over, mama
Music, sweet music
I wish I could caress, caress, caress
Manic depression is a frustrating mess
Well, I think I'll go turn myself off and go on down
All the way down
Really ain't no use in me hanging around
In your kind of scene
Music, sweet music
I wish I could caress, and kiss, kiss
Manic depression is a frustrating mess
Τον Michael Harris τον πρωτοσυνάντησα στον δίσκο των Zanister "Fear no Man" πριν από 22 έτη. Συγκράτησα τo όνομα γιατί μου έκανε εντύπωση α) πως ο Chastain δέχθηκε κιθαρίστα στο πλάι του και β) για να τον διαλέξει ο David δεν μπορεί κάτι θα πρέπει να... άξιζε.
Δεν με απασχόλησε ξανά το όνομα μέχρι που άκουσα το ντεμπούτο (δισκάρα) των Though Chamber "Angular Perceptions" (2007) και είδα πως το συγκρότημα είναι δικό του. Έκτοτε "έψαξα" περισσότερο την περίπτωσή του.
Ο Michael Harris είναι ειδική (και υποτιμημένη θεωρώ) περίπτωση. Η προσφορά του, ποιοτικά / ποσοτικά, στο US Metal (κι όχι μόνο) την τελευταία τριακονταετία (και βάλε) είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ελάχιστη αναγνώριση απ' την πλευρά μας.
Στην μεγάλη (χρονιά και όχι μόνο) καριέρα του απαντάμε το όνομά του σε δίσκους των Arch Rival, των (θεών) Darkology, της Leather, των Thought Chamber, των Zanister, των Surgeon, του Vitalij Kuprij κλπ. Συν τα προσωπικά του albums και τους The Michael Harris Tranz-Fusion.
Ο λόγος της σημερινής αναφοράς στον Αμερικανό καλλιτέχνη είναι το βίντεο με την "ζωντανή" απόδοση στον ύμνο του (δαίμονα της κιθάρας) Jimi Hendrix "Manic Depression", το οποίο γνωρίσαμε ως μέρος του δίσκου "Are You Experienced" (το δεύτερο τραγούδι της πρώτης πλευράς του βινιλίου, αμέσως μετά το "Foxy Lady") που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1967...
Δεν με απασχόλησε ξανά το όνομα μέχρι που άκουσα το ντεμπούτο (δισκάρα) των Though Chamber "Angular Perceptions" (2007) και είδα πως το συγκρότημα είναι δικό του. Έκτοτε "έψαξα" περισσότερο την περίπτωσή του.
Ο Michael Harris είναι ειδική (και υποτιμημένη θεωρώ) περίπτωση. Η προσφορά του, ποιοτικά / ποσοτικά, στο US Metal (κι όχι μόνο) την τελευταία τριακονταετία (και βάλε) είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ελάχιστη αναγνώριση απ' την πλευρά μας.
Στην μεγάλη (χρονιά και όχι μόνο) καριέρα του απαντάμε το όνομά του σε δίσκους των Arch Rival, των (θεών) Darkology, της Leather, των Thought Chamber, των Zanister, των Surgeon, του Vitalij Kuprij κλπ. Συν τα προσωπικά του albums και τους The Michael Harris Tranz-Fusion.
Ο λόγος της σημερινής αναφοράς στον Αμερικανό καλλιτέχνη είναι το βίντεο με την "ζωντανή" απόδοση στον ύμνο του (δαίμονα της κιθάρας) Jimi Hendrix "Manic Depression", το οποίο γνωρίσαμε ως μέρος του δίσκου "Are You Experienced" (το δεύτερο τραγούδι της πρώτης πλευράς του βινιλίου, αμέσως μετά το "Foxy Lady") που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1967...
Δεν υπάρχουν σχόλια