Song of the day: Το σπαθί του νικητή
Δεν έχω πατρίδα, ούτε φίλους, ουτ’ αδέρφια
άχρηστη η ζωή μου, μες το έρεβος γυρνώ,
ξέρω αυτός ο δρόμος πως δεν έχει γυρισμό.
Με βαραίνει αφόρητα η πληγή μέσα στα στήθια,
κέρδισα χρυσάφι μ’ έναν τρόπο οδυνηρό
πούλησα το αίμα των συντρόφων στον εχθρό,
Το σπαθί του νικητή, της ψυχής μου η φυλακή,
του Δαίμονα πιστός, προδότης και δειλός,
δίχως γεύση το ψωμί, κι η ελπίδα μακρινή,
Ένοιωσα το αίμα το σταγμένο στο κορμί μου,
συμφορά το μίσος που με πνίγει από παντού,
πάνω μου βαριά η τιμωρία τ’ ουρανού,
τι καταστροφή, σέρνω αδιάκοπα μαζί μου,
εκδικείται ο χρόνος σαν προφήτης του κακού,
Το σπαθί του νικητή, της ψυχής μου η φυλακή,
του δαίμονα πιστός, προδότης και δειλός,
δίχως γεύση το ψωμί, κι η ελπίδα μακρινή.
άχρηστη η ζωή μου, μες το έρεβος γυρνώ,
ξέρω αυτός ο δρόμος πως δεν έχει γυρισμό.
Με βαραίνει αφόρητα η πληγή μέσα στα στήθια,
κέρδισα χρυσάφι μ’ έναν τρόπο οδυνηρό
πούλησα το αίμα των συντρόφων στον εχθρό,
Το σπαθί του νικητή, της ψυχής μου η φυλακή,
του Δαίμονα πιστός, προδότης και δειλός,
δίχως γεύση το ψωμί, κι η ελπίδα μακρινή,
Ένοιωσα το αίμα το σταγμένο στο κορμί μου,
συμφορά το μίσος που με πνίγει από παντού,
πάνω μου βαριά η τιμωρία τ’ ουρανού,
τι καταστροφή, σέρνω αδιάκοπα μαζί μου,
εκδικείται ο χρόνος σαν προφήτης του κακού,
Το σπαθί του νικητή, της ψυχής μου η φυλακή,
του δαίμονα πιστός, προδότης και δειλός,
δίχως γεύση το ψωμί, κι η ελπίδα μακρινή.
Το τραγούδι: "Το σπαθί του νικητή" του συγκροτήματος "Εξόριστοι" από το ομώνυμο ντεμπούτο της Αθηναϊκής μπάντας (1989). Επικό heavy metal και Ελληνικός στίχος.
Η εικόνα: Φωτογραφία αγάλματος (Ο Γυμνός Σπαθοφόρος). Την "τράβηξε" ο φωτογράφος Tony Northrup στο Λονδίνο κατά την διάρκεια των διακοπών του τον Οκτώβριο του 1999 μ.α.χ.χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια