Οι Mekong Delta, οι E.L.P. και η μοντέρνα κλασική μουσική

Οι Mekong Delta είναι μία από τις ιδιαίτερες περιπτώσεις συγκροτημάτων όχι μόνο στο heavy metal αλλά στο ευρύτερο φάσμα του σύγχρονου ήχου. Αν και πιθανότατα δεν ήταν στα αρχικά τους πλάνα γρήγορα εξελίχθηκαν στους συνεχιστές της παράδοσης των ΘΕΩΝ E.L.P. Όχι τόσο ως προς το μουσικό ύφος (αν κι εκεί θα βρεις αρκετά κοινά σημεία) όσο ως προς την αισθητική, τη νοοτροπία και την καλλιτεχνική οπτική.

Χωρίς, επί του παρόντος, να το εξειδικεύσω (κάτι που θα χρειαζότανε μια πλήρη ανάλυση τόσο των E.L.P. όσο και των M.D.) γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός της παρούσας ανάρτησης θα σταθώ στην εξωπραγματική μουσική προσέγγιση που φέρει τον τίτλο "Toccata". Η εν λόγω σύνθεση (ένα απίστευτο εγκεφαλικό όργιο) δεν μπήκε σε κάποιο ολοκληρωμένο άλμπουμ αλλά κυκλοφόρησε ως single το 1989. (Αργότερα θα το συναντήσετε τόσο στα δύο best of του γκρουπ "Classics" & "The Principle of Doubt", όσο και στα δύο ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ "Live at an Exhibition" & "Live in Frankfurt 1991".)

Πρόκειται για μία διασκευή στην "Toccata" των E.L.P., οι οποίοι με τη σειρά τους διασκεύασαν (στο Brain Salad Surgery) το τέταρτο μέρος (Toccata concertata) από το "Piano Concerto No.1, Op.28" (1961) του κλασικού συνθέτη Alberto Ginastera. Ο Ginastera (γεννήθηκε στην Αργεντινή από Καταλανό πατέρα και Ιταλίδα μάνα) διάνυε τότε την "νεοεξπρεσιονιστική" περίοδό του.

Από τη στιγμή που θα ξεχυθούν οι νότες τα λόγια είναι περιττά. Πόσο πιο πειραματικό, πόσο πιο progressive, πόσο πιο κλασικό, πόσο πιο heavy; Εγκεφαλική μουσική, ασύλληπτη (δευτερογενή, έστω) σύνθεση, εξωπραγματικό ως προς τις εκτελέσεις (των μουσικών). Η ευφυΐα του Ralph Hubert αγγίζει το μεγαλείο και αγκαλιάζει την παράνοια. Ποιος μπορεί να κατανοήσει τα υψηλά μαθηματικά του που αντί για αριθμούς και ποσοτικά μεγέθη έχουν νότες και αρμονίες;