Solstice - Blackthorne (audio)

Το Blackthorne είναι μία από τις καλύτερες μπαλάντες των 90ies. Φέρει την υπογραφή των Βρετανών Solstice και "φιλοξενείται" σ΄ ένα από τα διαμάντια του επικού H.M. το New Dark Age (1998). Τα σχόλια περιττεύουν. Ακούστε, ταξιδέψτε, παρασυρθείτε στην παγανιστική του μαγεία, διαβάστε στίχους-ποίηση, θυμηθείτε. Τi; Μην τα θέλετε όλα έτοιμα...

From frozen edifice unheeded my calls
Dream silent among grey basalt halls
Neither here, nor ever did I belong
The haunted, the hunted still stands alone

And ice enshrined this fragile kingdom
Awoke desires of forgotten bliss
Rise to the sun they fall in anguish
Tenebrous sorrow this day would bring

Etherial watchers with eloquence spoke
Such myriad lands now forsook
Dusk scorched orchid her sweet perfume
In carven mausolea starborn consume

Tread softly for now, kin of the night
A winter moon guides her palace of light
Granted paths to higher realm sought
On ebon wings together take flight

Rekindle tempests, enslaved by frost
Her gentle caress, a graven kiss
Such towering vision of mortality refrain
Fair Lilith be found, her hand would I claim