ΔΥΝΑΜΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ...

Παρακολουθώντας την κατάσταση που έχει (κι όπως έχει) διαμορφωθεί κι αναμένοντας τα χειρότερα (που ίσως αποδειχτούν καλύτερα;) δεν δύναμαι να λάβω θέση. Αποφεύγοντας τους εύκολους αφορισμούς και τις απλοϊκές προσεγγίσεις περιμένω να "κατακάτσει η σκόνη". Να έχω εικόνα, να ειδώ καθαρά. Μήτε εύκολη κι αφ' υψηλού κριτική απ' έξω απ' τον χορό, αλλά κι ούτε κρίσεις όταν το αίμα βράζει και η αδρεναλίνη "χτυπά κόκκινο".

Αντ' αυτού, θα αναρτήσω δύο τραγούδια σχετικά, θαρρώ, με το θέμα. Τροφή για το μυαλό μα και για την ψυχή. Το πρώτο είναι απ' τους Socrates, το συγκρότημα σταθμός στα Ελληνικά μουσικά δρώμενα και με τον καλύτερο Έλληνα κιθαρίστα, τον Γιάννη Σπάθα. (Κάποια στιγμή πρέπει να κάνω αφιέρωμα σ' αυτόν τον μουσικό φαινόμενο.) Το τραγούδι λέγεται Starvation κι οι στίχοι τα λένε όλα:

Voices crying through the night
people starve and pray for bread
Darkness seems to take their life
they are living to be dead

Hey look at the world
open up your heart
spread your love around

Hey, feel the human pain
aren't you the same
Spirits have no name

Little children dying away
drowning flowers in the rain

All they know is fear and pain
have you nothing left to say ?

Hey look at the world
open up your heart
spread your love around Hey, feel the human pain
aren't you the same
Spirits have no name

Voices crying through the night
people starve and pray for bread
Darkness seems to take their life
they are living to be dead

Hey look at the world
open up your heart
spread your love around

Hey, feel the human pain
aren't you the same
Spirits have no name...

Το δεύτερο αφορά τους λατρεμένους μου Rush. Το -αυστηρά προσωπική άποψη- κορυφαίο συγκρότημα που έβγαλε τούτος ο πλανήτης στο ευρύτερο φάσμα της rock/hard/heavy μουσικής. Το τραγούδι "ανοίγει" τον δίσκο Caress of Steel (1975) κι αναφέρεται στην "Ημέρα της Βαστίλης":

There's no bread, let them eat cake
There's no end to what they'll take
Flaunt the fruits of noble birth
Wash the salt into the earth

But they're marching to Bastille Day
La guillotine will claim her bloody prize
Free the dungeons of the innocent
The king will kneel, and let his kingdom rise

Bloodstained velvet, dirty lace
Naked fear on every face
See them bow their heads to die
As we would bow as they rode by

And we're marching to Bastille Day
La guillotine will claim her bloody prize
Sing, o choirs of cacophony
The king has kneeled, to let his kingdom rise.

Lessons taught but never learned
All around us anger burns
Guide the future by the past
Long ago the mould was cast

For they marched up to Bastille Day
La guillotine claimed her bloody prize
Hear the echoes of the centuries
Power isn't all that money buys...